De eerste week

Hallo België

Ondertussen is het een week geleden dat mijn voeten op Belgische grond stonden. En dit was een erg drukke week.... 

Van dinsdag tot en met donderdag hadden we elke dag les van half 9 tot ongeveer 5 uur ’s avonds. Het waren lange dagen maar iedereen was super enthousiast en er is veel gelachen.

 Amerikaans ontbijt

 Times Square

 Training: je baby helpen zodat hij niet stikt. ;-)

 Mijn kamergenote Hannah

Het uitzicht vanuit de kamer

Bovendien was het heel erg interessant om met zoveel verschillende culturen samen te zitten. Een greep uit het aanbod van landen: Brazilië, Columbia, Portugal, China, Zuid-Afrika, Mexico, Rusland, Groot-Brittannië,… Maar vooral de Duitsers waren talrijk vertegenwoordigd. Veel au pairs waren ook jonger als mij. Er waren een aantal meisjes die nog maar 18 jaar oud waren. Ik, met mijn 24 lentes, behoorde tot de oudsten. En wij hebben natuurlijk 1 groot voordeel: wij mogen binnen in bars. Als achttienjarige moet ge hier niet proberen een pint te gaan drinken in een café. Gaat meestal niet lukken, zeker niet in Manhattan of Brooklyn. De verschillen tussen de culturen kwamen natuurlijk ook tot uiting in zaken zoals bijvoorbeeld op tijd komen. Of wanneer er werd gepraat over de snelheidsbeperkingen in de USA, dan viel de mond van de Duitsers wel echt open. Aangezien je hier maar 65 miles (104 km/u) mag rijden op de autosnelwegen.

We hebben natuurlijk ook de stad al verkent. Voor mij was dat anders omdat ik een jaar in Brooklyn blijf en dus enorm veel tijd heb om New York te bezoeken. Maar er zijn ook heel wat meisjes die naar andere plaatsen gaan zoals Washington, Chicago, Californië,.. Zij wouden dus zoveel mogelijk zien. Donderdag brachten we een bezoekje aan Empire State Building. Iedereen was keiveel foto’s aan het maken terwijl ik eerder voor mij uit staarde en droomde over mijn leven in de stad.
Ik was trouwens echt wel verbaasd over de vrouwen in de stad. Mijn beeld van NYC (dat voor 85% gevormd is door Sex and the City) was dat 85% van de vrouwen hier op hoge hakken zouden rondlopen. Maar dat klopt dus niet! Echt enorm veel vrouwen liepen rond in sportschoenen en dan vooral in Nike's. 

Vrijdag was het dan zover. De ‘Music Family’ ontmoeten. Voor diegene die niet kunnen volgen -> de achternaam van de familie is Music. ;-) Om 15u zou Fernando mij oppikken waardoor ik de rest van de dag nog wat tijd had om te "chillen" met de andere au pairs. Maar ik keek er vooral naar uit om de familie te ontmoeten. Er gingen zoveel gedachten door mij heen. En er waren ook wel echt kriebels aanwezig. Er werd de hele week gepraat over de kinderen en over je nieuwe leven. Dus dan ben je ook wel echt benieuwd naar iedereen. Ik had op voorhand tegen mezelf gezegd dat ik niet mocht wenen omdat ik soms uit blijdschap kan beginnen te wenen. Ik wachtte op Fernando in de lobby en toen hij binnenkwam, kwamen ook de tranen. Typisch natuurlijk. Maar mijn tranen gaan vaak gepaard met een lach. Dat is natuurlijk ook typisch. ;-) Fernando moest even iets droppen bij Carla haar werk en dus kon ik haar ook al ontmoeten. Zij werkt voor een kookmagazine en het kantoor is op Times Square (alles is hier mogelijk). Dus ik kreeg nog een rondleiding doorheen de stad. De mama en de papa had ik nu al ontmoet maar het spannendste was toch om de jongens te ontmoeten. Toen ik arriveerde waren ze nog niet terug van school. Dus kreeg ik een rondleiding in het huis waaronder ook mijn nieuwe kamer. Mijn kamer voelt nu al heel vertrouwd aan, het is dan ook een hele leuke.

Terug over naar de boys. Leo had nog tekenacademie dus Nathalie (de vorige au pair) kwam eerst naar huis met Cosmo. Cosmo is 4 jaar oud dus ik wist totaal niet hoe hij ging reageren bij de eerste ontmoeting. Maar toen hij binnenkwam zag hij eerst zijn papa en vroeg hij ‘waar is Anke’. Toen hij mij zag riep hij heel hard mijn naam, liep naar mij toe en gaf mij een hele dikke knuffel. Maar echt een hele dikke. Dat was echt heel ontroerend. Ik moest mijn tranen weer inhouden. Daarna zijn we Leo gaan oppikken. Ook dit verliep heel goed. Het zijn echt superlieve kindjes. Dit weekend werd ik geïntegreerd in hun normale leven waaronder een bezoekje aan het park en andere families leren kennen, Brooklyn verkennen en naar de supermarkt gaan. Op dit moment is het natuurlijk allemaal nog een beetje aanpassen. Je woont opeens in een nieuw huis met nieuwe mensen. Ook voor de kindjes is het natuurlijk aanpassen. Ze moeten afscheid nemen van hun oude au pair en hun nieuwe au pair leren kennen. Maar iedereen doet heel erg zijn best. 

Vandaag gingen de kids naar school. Deze week leer ik mijn job kennen: de jongens van school oppikken, naar het park gaan, eten klaarmaken, helpen met huiswerk, in bad steken, … Vandaag heeft Carla mij de weg gewezen en morgen Fernando. Daarna is het aan mij. Dus ook deze week zit weer vol nieuwigheden.

Ik hou jullie uiteraard op de hoogte!

Veel liefs

Anke